انسان در اين عالم،
براي امتحان و آزمايش خلق شد. چرا خدا ما را با اين همه سختي ها خلق كرد؟ در قران
(سوره ملك ) آمده است كه اساس زايش ها، براي امتحان و آزمايش است يعني؛ به دنيا
آمدن و از دنيا رفتن. بنابراين يكي از دلائل خلقت انسان، امتحان است. «انسان در
مسير متعالي (تكامل و سير صعودي ) قرار مي گيرد يا سير نزولي گرفته و سقوط مي كند.»(امام
خميني ره)
خداوند متعال از طالبان علم؛ حضرت نوح(ع) ، حضرت
عيسي(ع) ، حضرت ابراهيم(ع) وغيره نام مي
برد و از طالبان دنيا؛ نمرود، فرعون و ... معرفي مي كند. اگر انسان واقعا به اينجا
رسيده كه مسير تعالي را درك كرده، بايد از هر فرصتي براي رسيدن به آخرت(بهشت) و
خداوند، تلاش كرد.امام علي (ع) مي فرمايد: شما هر دو سو را مي توانيد داشته باشيد
يا دنيا ياعلم، اينجا انسان اختيار دارد كه آگاهانه و با اختيار مسير راه، را
انتخاب كند. از سويي، انسان فطرتا راه حق را مي داند ولي بايد انتخاب كند يعني؛ انجام
واجبات و ترك محرمات، اين دستور خداست و براي رسيدن به خدا.